TELEWIZJA FENOMENEM JEST…

Dziennikarze RP | 20 lis 2024  13:53 | Brak komentarzy

Pod tytułem „Nowe supermedium” powstała interesująca książka o współczesnym obliczu telewizji, a także scenariuszach telewizyjnych przemian na przyszłość. Redaktorzy Aleksandra Chmielewska i Jacek Snopkiewicz pomieścili w niej kilkadziesiąt artykułów, wykładów, których autorami są eksperci, naukowcy i praktycy z dziedziny mediów.

Redaktorzy piszą we wstępie: „poprzez zawarte w książce prace wchodzimy w labirynt, z którego nie ma dzisiaj wyjścia, niestety. Zmiany w sferze medialnej zachodzą tak gwałtownie i tak głęboko, że współcześni badacze mogą jedynie stawiać pytania, z których najważniejszym jest pytanie – co dalej? Do czego doprowadzą zmiany technologiczne – do drugiego, nierzeczywistego świata, do powstania nowych zupełnie form odbioru? Być może, ale nikt tego nie wie na pewno. Jakie treści oferować będą media i supermedia, o których mowa w książce, jak zmienią się gatunki i formaty? W jaki sposób będą te media finansowane i w jaki sposób mierzona będzie widownia i aktywne uczestnictwo?
> Czytaj dalej >>>

Dziennikarskie książki. Po pierwsze nie zanudzać

Dziennikarze RP | 18 sie 2024  15:40 | Brak komentarzy

Na fali odwilży po śmierci Stalina pojawił się pomysł utworzenia kawiarni literackiej przy wydawnictwie „Czytelnik”, które miało siedzibę przy Wiejskiej, niedaleko Sejmu. Oficjalnie lokal otwarto 29 kwietnia 1957 roku. Zachował swoją wcześniejszą funkcję stołówki, teraz jednak można było tam posiedzieć przy kawie, herbacie i ciastkach.

Miejsce nawiązywało do przedwojennej tradycji kawiarni i stolików literackich, przy których bywali słynni Skamandryci. Należeli do nich: Antoni Słonimski, Jan Lechoń, Julian Tuwim, Kazimierz Wierzyński, Jarosław Iwaszkiewicz. Po wojnie niektórzy z nich spotykali się także przy Wiejskiej…

> Czytaj dalej >>>

Dziennikarskie książki. Historia radiem pisana

Dziennikarze RP | 19 cze 2024  13:06 | Brak komentarzy

Dziennikarze Radia Koszalin skrzyknęli się (dosłownie) i postanowili w monograficznym wydaniu książkowym uwiecznić 70 lat Radia Koszalin. Pod patronatem Koszalińskiego Towarzystwa Społeczno Kulturalnego, przy wsparciu Politechniki Koszalińskiej i sponsorów, powstała książka pt. „70 lat Radia Koszalin 1953 -2023, historia ,ludzie, wydarzenia”.

To monograficzne wydawnictwo pełne jest faktów na nowo odkrytych, wspomnień dziennikarzy i o dziennikarzach, którzy Radio Koszalin tworzyli, a niektórzy niemal całe dorosłe życie w tej rozgłośni przepracowali. Książka jest dziełem zespołu redakcyjnego w składzie: Grażyna Preder, Anna Rawska, Jolanta Rudnik, Andrzej Rudnik, Ryszard Zalewski. Pomocą także służyli życzliwi pracownicy Radia Koszalin.

Anna Rawska tak wspomina początki Radia Koszalin.

Wszystko zaczęło się w listopadzie 1953 r., trzy lata po powołaniu województwa koszalińskiego, od utworzenia Ekspozytury Polskiego Radia w Koszalinie z kilkunastominutowym programem dziennym. Początkowo program polegał na odczytywaniu wiadomości ze studia, potem był tzw. reportaż mówiony. Pierwszy reportaż dźwiękowy zrealizował Zbigniew Rogowski, korzystając z magnetofonu Presto produkcji angielskiej, a pochodzącego z demobilu. Pewnego dnia namówił Jana Szulca, dozorcę i palacza, by przewiózł magnetofon na wózku służącym do przewozu węgla do Ogniska Muzycznego, mieszczącego się przy zbiegu ulic Tadeusza Kościuszki i Gwardii Ludowej. Magnetofon wielkości 26-calowego telewizora z dodatkowymi zasilaczami wielkości sporych walizek obsługiwał Zbigniew Czubaj – inicjator powstania nadajnika telewizyjnego na Górze Chełmskiej.

Co to była za frajda, gdy po powrocie z Ogniska Muzycznego w gronie wszystkich pracowników przesłuchaliśmy nagraną taśmę. Były żywe rozmowy, efekty i muzyka. Opanował nas entuzjazm. Zdaliśmy sobie sprawę, że reportaż staje się, oprócz mówionej gazety, atrakcyjną formą przekazu dziennikarskiego – wspomina red. Tadeusz Grzechowiak, jeden z pierwszych koszalińskich dziennikarzy radiowych.

W jego pamięci zachował się też radiowy kierowca o nazwisku Chudziak, który znany był z tego, że jeździł lewą stroną szosy i uwielbiał trąbić. Do rozgłośni zaczęli przychodzić nowi dziennikarze: Bogumił Horowski, popularnie zwany „Bogutkiem” – anglista, germanista, erudyta, zwolennik chodzenia po redakcji boso, niezależnie od pory roku, Janusz Weroniczak, Barbara Obremska, Wanda Welenc, w 1956 r. pracę rozpoczęli: Henryk Bieniek – specjalista od spraw morskich, Janusz Sternowski – sprawozdawca sportowy i autor audycji o wojsku, właściciel jednego z najbardziej znanych radiowych głosów w Polsce i Władysław Król – rodem z Miechowa pod Krakowem, inżynier rolnik, wieloletni zastępca redaktora naczelnego, uwielbiany przez zespoły ludowe za cykl audycji „Po wiejskich drogach”.

W tym czasie swój dorobek powiększała już od dwóch lat Irena Kwaśniewska, później znana i nagradzana reportażystka, W trudnych niewątpliwie latach 70. i 80. rozgłośnią kierowali m.in. Tadeusz Gawroński, Zdzisław Wieliczko i Ryszard Ulicki. Pod koniec lat 80., gdy redaktorem naczelnym był Wiesław Romanowski, późniejszy korespondent TVP w Kijowie, specjalista od spraw rosyjskich i ukraińskich, autor książki „Ukraina. Przystanek wolność”, rozgłośnia zaczęła nadawać 24-godzinny program. Zwiększyły się obowiązki pracowników w Koszalinie, ale także w redakcjach w Słupsku i w Pile. Mieliśmy i mamy w dalszym ciągu do obsługi teren o niebagatelnej powierzchni. Działamy na terenie trzech byłych województw: koszalińskiego, słupskiego i pilskiego…”

Jak każdą monografię książkę czyta się z zainteresowaniem odświeżając pamięć o atmosferze lat powojennych, przełomach politycznych, „rewolucyjnych” zmianach w mediach za pierwszego PiS-u i w okresach późniejszych, o grupowych zwolnieniach i odbudowie zespołu. Ale także odkrywamy wiele ciekawostek, że pierwsze audycje Radia Koszalin przekazywane były przewodowo, odbierane w domach przy pomocy „kołchoźników”. Na stronach książki jawią się nazwiska dziennikarzy, których koszaliński słuchacz może pamiętać nie tylko z lokalnych audycji, ale także na przykład z ogólnopolskiego „Studia Bałtyk”. Dowiadujemy się, że Radio Koszalin jako pierwsze zaczęło nadawać audycje dla mniejszości narodowych w języku ukraińskim, że obecnie nadawane są audycje kaszubskie i romskie, że w muzealnych zbiorach Radia Koszalin znajduje się odbiornik ATUT 2, wyprodukowany w latach 60. W Zakładach Radiowych im. Marina Kasprzaka, a na skali fal średnich widnieje napis KOSZALIN.

To cenna publikacja. Dziennikarzom, którzy tę książkę stworzyli należą się słowa uznania i podziękowania. Takie wydawnictwa mają nieocenioną wartość. Stanowią wprawdzie mały fragment wielkiej historia mediów polskich, ale jakże ważny w sensie dokumentacji.

Książka w Koszalinie rozeszła się jak przysłowiowe ciepłe bułeczki. W przygotowaniu drugie wydanie ,według zapowiedzi autorów uzupełnione.

(am)

DZIENNIKARZE KSIĄŻKI PISZĄ…

Dziennikarze RP | 5 lip 2023  20:13 | Brak komentarzy

WYGLĄDALI PIĘKNIE NA ZDJĘCIACH

Już sam podtytuł Niny i Józefa – Sceny z życia, które minęło – informuje, że książka Liliany Śnieg – Czaplewskiej nie jest biografią. Autorka dokonała wyboru wątków dotyczących małżeństwa Niny Andrycz, znanej w swoim czasie aktorki i Józefa Cyrankiewicza, najdłuższego stażem premiera rządu w historii Polski.

Zapewne, nie był to wybór łatwy. Autorka przyznaje, że pozostało jej jeszcze sporo niewykorzystanych informacji i unikalnych zdjęć. Niemniej to, co znalazło się w książce stanowi spójną całość.

> Czytaj dalej >>>

Dziennikarze książki piszą… BEZPIEKA WIECZNIE ŻYWA

Dziennikarze RP | 27 wrz 2022  21:57 | Brak komentarzy

Trafiamy na książkę Jacka Snopkiewicza „Bezpieka zbrodnia i kara?”, wydaną wprawdzie przed trzema laty, ale świeżością tematu zawsze aktualna. „Bezpieka” jest panoramą powstania i upadku Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, urzędu uformowanego na wzór radziecki w czasach stalinizmu.

Autor dotarł do dokumentów, które ujawniają wstrząsające fakty prześladowań, terroru i zabójstw. Bezprawia, bezkarności setek oprawców oraz ich mocodawców. „Bezpieka” jest reportażem historycznym opartym na kwerendzie archiwalnej i dowodach z pierwszej ręki. Jest reporterską całością, ale nie kończy tematu. Czas bezprawia wciąż odkrywa nowe fragmenty okrucieństwa, przemocy i zła.

> Czytaj dalej >>>

WYŚCIG DO METALI RZADKICH

Dziennikarze RP | 21 gru 2020  23:29 | Brak komentarzy

Niedawno zainstalowany w Warszawie francuski wydawca Eric Meyer (wydawnictwo o dźwięcznej nazwie Kogut) wydał na przywitanie dwie ciekawe pozycje, z których pierwszą chcemy przedstawić dzisiaj. To „Wojna o metale rzadkie ” francuskiego publicysty Guillaume Pitrona, jak głosi podtytuł „Ukryte oblicze transformacji energetycznej i cyfrowej”.

Rzecz jest arcyciekawa. Poczynając od elementarza bo kto z nas zna więcej niż pięć, sześć metali rzadkich a jest ich kilkadziesiąt, po rolę jaką odgrywają a zwłaszcza będą odgrywać we współczesnym świecie. Po lekturze książki Pitrona można by właściwie dojść do wniosku, że żadne odkrycia, żadne innowacje nie mogą się dziś obejść bez coraz rzadszych metali rzadkich.

> Czytaj dalej >>>

Ludowa historia Solidarności

Dziennikarze RP | 17 sie 2020  19:21 | Brak komentarzy

Grzebiąc socjalizm, Solidarność ostatecznie przekreśliła możliwość realizacji słynnych postulatów z lata 1980
r.

Jarosław Dobrzański

Do niedawna w opisywaniu przeszłości historycy koncentrowali się na wielkiej polityce, dyplomacji i wojnach. Rzadziej na gospodarce, kulturze i ideach. Tego rodzaju historia pisana była przez pryzmat wybitnych jednostek, wielkich przywódców, elit politycznych, gospodarczych i kulturalnych. Dopiero pod koniec II połowy XX w. poczesne miejsce w historiografii wywalczyła sobie tzw. historia społeczna, opisująca przeszłość przez pryzmat zmian zachodzących w społeczeństwach, ze szczególnym uwzględnieniem ruchów masowych i klas pomijanych we wcześniejszych modelach historiografii. Do Polski historia społeczna trafiła z opóźnieniem. W PRL marksizm szybko stał się drętwą nowo- mową, tracąc wiarygodność naukową. A po 1989 r. humanistyka rzuciła się w drugą skrajność i nastał okres ortodoksji prawicowej. Niemal każdy opis społeczeństwa przez pryzmat klas społecznych, a zwłaszcza klas wyzyskiwanych, uważano za ideologię komunistyczną i eliminowano z poddanych nadzorowi nowej cenzury nauk społecznych.

> Czytaj dalej >>>

„Co Viktor Orban ma w głowie”

Dziennikarze RP | 26 sty 2020  20:14 | Brak komentarzy

Esej Amelie Poinssot „Co Viktor Orban ma w głowie” ( „Dans la tete de Viktor Orban” ) jest pod wieloma względami wyjątkowy.

Autorka – obecnie współpracownica ekskluzywnej francuskiej agencji Mediapart – była poprzednio korespondentką francuskich mediów w kilku krajach Europy środkowo-wschodniej (w tym w Polsce).

Jej książka oparta jest na bezpośrednim doświadczeniu, lekturze, a także kontaktach z kilkudziesięcioma rozmówcami na Węgrzech. Wynikiem mrówczej pracy jest pasjonująca lektura. Ciekawa tym bardziej, że dotrzeć do Orbana jest dziś niezwykle trudno. Węgierski przywódca unika dziennikarzy, wywiadów od dawna nie udziela. Trzeba studiować przemówienia, wystąpienia publiczne. Dopiero wtedy rysuje się obraz premiera Węgier. Poinssot nie zajmuje się wieloma szczegółami życiorysu Orbana. To dla niej jest właściwie drugorzędne. Pisze za to z bieżącej perspektywy. Wydarzenia doprowadza do stycznia 2019 r.
> Czytaj dalej >>>

Postscriptum do „Polski Ludowej”

Dziennikarze RP | 16 gru 2019  09:54 | Brak komentarzy

Wywiad rzeka z prof. Andrzejem Werblanem jest kontynuacją, a raczej dopełnieniem poprzedniej książki pod tym samym tytułem „Polska Ludowa”, zapisu jego rozmów z prof. Karolem Modzelewskim. Tym razem Robert Walenciak dopytuje byłego wieloletniego działacza partyjnego wysokiego szczebla, wicemarszałka Sejmu, o jego biografię i decyzje życiowe. A także o to, jak dzisiaj ocenia wyrażane przed laty poglądy.

> Czytaj dalej >>>

Wojciech Chądzyński: „Wrocław, jakiego nie znacie”

Dziennikarze RP | 22 lis 2019  11:20 | Brak komentarzy

Teksty drukowane tutaj ukazywały się najpierw w latach 80. ub. wieku we wrocławskim „Słowie Polskim”, nim zostały opublikowane po raz pierwszy w formie książkowej w 2005 roku. Powodzenie u czytelników sprawiło, że ukazało się już jej czwarte wydanie (I-BIS, Via Nova). Przypominamy, do dziś aktualną, recenzję poprzedniej edycji, autorstwa historyka sztuki Arkadiusza Dobrzynieckiego.

> Czytaj dalej >>>