• Strona główna
• Dokumenty
• Międzynarodowa Legitymacja Prasowa
• O nas
• Redakcja
• Zarząd Główny

„Wprost” gwałci  standardy

Andrzej Maślankiewicz | 24 lut 2015  17:35 | Brak komentarzy

Rewelacje opublikowane w tygodniku „Wprost” na temat Kamila Durczoka poruszyły nie tylko środowisko dziennikarskie. Nie mamy zamiaru bronić dziennikarza, nie znając  całej prawdy, bo to co zamieszczono na łamach kolejnych numerów „Wprost”, tą prawdą nie jest.   Budzi wiele wątpliwości. Naszym jednak dziennikarskim obowiązkiem jest ocenić to co robi  kierownictwo i niektórzy dziennikarze tygodnika.

Poniedziałkowa (23 lutego br.) publikacja „Wprost”, jako dalsza część serialu na temat Durczoka, jest ewidentnym przykładem  pogwałcenia zasad  etyki dziennikarskiej i obowiązujących w rzetelnym dziennikarstwie  standardów.

Uważam, że powinnością  nie tylko dziennikarzy śledczych, ale każdego dziennikarza, który swój zawód  traktuje jako posłannictwo i społeczną służbę,  jest piętnowanie zła i dostarczanie rzetelnej, prawdziwej, sprawdzonej i udokumentowanej informacji. To co nam na swych łamach serwuje „Wprost” nie ma nic wspólnego z tak pojętymi zasadami.

Nie dopuszczalne jest naruszanie  prywatności, grzebanie się w osobistych rzeczach i wywlekanie tego na forum publiczne bez jakiegokolwiek uzasadnienia. Posądzanie kogoś o naruszenie prawa, nie posiadając twardych dowodów, nie czekając na werdykt powołanych do orzekania o winie  sądów jest po prostu naruszeniem przepisów prawa prasowego.

Jeżeli tygodnik „Wprost”, opierając treści publikacji  na pomówieniach, plotkach i wyznaniach osób, które oczerniając, występują w  swojej sprawie, stara się podwyższać nakład pisma, to z takimi metodami absolutnie zgadzać się nie można.

Nie przesądzam sprawy Durczoka, poczekam na wyniki pracy komisji w TVN, na zakończenie dochodzenia prokuratury, ale już dziś wyrażam zdecydowany sprzeciw metodom jakie stara się upowszechniać tygodnik „Wprost”. Nawet najszczytniejszy cel, jakim jest publiczne napiętnowanie zła, nie upoważnia dziennikarzy do posługiwania się „wolną amerykanką” w  publicystyce

Andrzej Maślankiewicz.

Komentarze