Mecenat Kultury dla dziennikarza
Dziennikarze RP | 8 gru 2022 21:41 | Brak komentarzy
Rozdano tegoroczne Nagrody Miasta Krakowa oraz tytuły i statuetki Mecenasów Kultury Krakowa. Tradycja nagrody sięga XVI wieku.
Pierwszym laureatem tego wyróżnienia, którego nazwisko jest znane, był Mikołaj Jaskier – nagrodę wprawdzie dostał za kodyfikację prawa miejskiego, nie za poezje i ballady. Nagrodę otrzymał w roku 1535. Może byli wcześniejsi laureaci, ale ich imion historia nie przechowała. Obecnie laureaci otrzymują medale w trzech kategoriach: Kultura i sztuka, Nauka i technika oraz Sport.
Kultura istnieć nie może bez mecenasów, ktoś wszakże musi płacić rachunki, składać zamówienia i honorować wykonane dzieła. Tytuł Mecenasa Kultury Krakowa miasto przyznaje od 1996 roku, zawsze za rok poprzedzający wręczenie. Tak więc tytuł Mecenasa Kultury Krakowa 2021 i statuetki Stańczyka otrzymał między innymi Jacek Balcewicz – dziennikarz, fotograf, samorządowiec, działacz miejski, od czterech dekad związany z krakowskim Kazimierzem. Jacek Balcewicz zaangażował się w popularyzację wiedzy na temat największych organów Krakowa znajdujących się w bazylice Bożego Ciała na Kazimierzu, zaliczanych do grona 10 największych i najciekawszych instrumentów w Polsce. Ufundował m.in. trzy brakujące głosy w instrumencie, a także elementy niezbędne do wykonania iluminacji organów.
Uroczysta gala odbyła się w teatrze Variété, a całość uwieńczył energetyczny koncert duetu Smolik/Kev Fox.
Klemens Krzyżagórski (1930-2013)
Dziennikarze RP | 22 mar 2013 14:27 | Brak komentarzy
19 marca 2013 roku po długiej, ciężkiej chorobie zmarł w szpitalu w Warszawie redaktor Klemens Krzyżagórski, osobowość dwóch życiowych pasji: teatru i dziennikarstwa.
Klemens Krzyżagórski urodził się w 1930 roku w Zdunach w Wielkopolsce. Swoją przygodę z teatrem rozpoczął jako kierownik literacki Państwowego Teatru Lalek w Wałbrzychu, którą to funkcję pełnił w latach 1958-1965. Był organizatorem Estrady Poetyckiej, sceny dla dorosłych. Spod jego ręki wyszły takie scenariusze jak „Strofy skonfiskowane”, „Wieczór sentymentalny”, „Pieśni wolnego ducha”, „Trzynasty apostoł”. W latach 1965-66 kierował redakcją programów artystycznych wrocławskiego oddziału telewizji. Następnie do 1971 roku był konsultantem programowym Wrocławskiego Teatru Lalek, gdzie współtworzył scenę lalkową dla dorosłych oraz program nauczania w Studium Aktorskim Teatrów Lalkowych. Był wykładowcą, ale jednocześnie ciągle pisał i współinscenizował spektakle.
Od 1972 roku pracował w Białymstoku jako konsultant programowy ówczesnego Państwowego Teatru Lalek. Funkcję tę sprawował do 1981 roku. Był współtwórcą Studium Lalkarskiego, które przekształcone zostało w Wydział Lalkarski warszawskiej PWST im. A. Zelwerowicza.
Debiut dziennikarski miał w 1951 roku w „Gazecie Robotniczej” ukazującej się we Wrocławiu. Następnie współpracował z różnymi tytułami, publikując eseje, reportaże, felietony i recenzje. W 1967 roku został redaktorem naczelnym wrocławskiej „Odry”, którą prowadził do 1972. Od 1974 przez blisko 6 lat był redaktorem naczelnym wydawanych w Białymstoku „Kontrastów. Po epizodzie białostockim związał się z tytułami wydawanymi w stolicy jak „Prasa Polska”, „Kultura” i „Literatura”. Był też autorem takich pozycji książkowych, jak „Kłopoty z ciałem”, „Zielona medycyna” napisane pod pseudonimem Maciej Kora. W 2002 roku wydał książkę „Apteka w ogrodzie”.
Teksty Klemensa Krzyżagórskiego zostały zamieszczone w wielu antologiach polskiego reportażu. Był laureatem kilku nagród literackich i dziennikarskich, a także samorządowych i państwowych: I Nagrody im. J. Bruna, II Nagrody im. B. Prusa, Nagrody MOD oraz wielu nagród klubowych Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Zdobył m. in. Nagrodę Artystyczną Białegostoku; odznakę Zasłużony Działacz Kultury, odznakę Zasłużony Białostocczyźnie. Został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Kawalerskim.
W latach 1982-1987 przewodniczył Zarządowi Głównemu Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL.
***
Pogrzeb 25 marca 2013 roku o godz. 11.30 na Cmentarzu Komunalnym na Wólce Węglowej w Warszawie.
Henryk Zagańczyk