• Strona główna
• Dokumenty
• Międzynarodowa Legitymacja Prasowa
• O nas
• Redakcja
• Zarząd Główny

Sto lat Danuty Szaflarskiej

Elżbieta Grec | 6 lut 2015  20:30 | Brak komentarzy

– Gratulacji ani życzeń nie składamy, bowiem Pani Danuta Szaflarska mówi ,że nie uznaje jubileuszy… Ale my przypominamy o pracy aktorskiej na przestrzeni tak bardzo wielu lat.

Urodzona 6 lutego w 1915 r w małej górskiej wsi, w Kosarzyskach, w nauczycielskiej rodzinie, już jako uczennica – po przeprowadzeniu się do Nowego Sącza po śmierci ojca , grała w szkolnym kółku teatralnym a potem w amatorskim teatrze. Aktorką jednak nie chciała być. Chciała zostać lekarką. Studiuje jednak w Wyższej Szkoły Handlowej w Krakowie, które przerywa zachorowanie na tyfus.

I choć nie zamierzała być aktorką, jednak zdaje do warszawskiego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej i w 1939. broni dyplomu. Angaż dostaje w Teatrze na Pohulance w Wilnie, debiutując w farsie „Szczęśliwe dni” Claude’a Pugeta. Wkrótce wybucha wojna. Mocno przeżywa śmierć brata na froncie. Poznaje pianistę Jana Ekiera, za którego wychodzi za mąż. Przenoszą się do Warszawy. Tu na świat przychodzi ich córka – Marysia. Młoda aktorka gra w podziemnym teatrze. W czasie powstania jest łączniczką.

Zaraz po wojnie występuje najpierw w Teatrze w Krakowie, a potem w Łodzi. Najbardziej zapamiętana zostaje za rolę w pierwszej powojennej produkcji filmowej „Zakazane piosenki” Leonarda Buczkowskiego. W latach 1955-65 Danuta Szaflarska jest aktorką Teatru Narodowego. Choć w filmach gra rzadko i raczej role drugoplanowe lub epizodyczne – to zapadają one w pamięci. W 1966. angażuje się w warszawskim Teatrze Dramatycznym , pozostając w nim aż do 1985. W tym czasie gra w telewizyjnej realizacji „Lalki” i „Dolinie Issy”.

Film nr 09-10 – Danuta Szaflarska i Jerzy Duszyński – 1947-01-01

*

W stanie wojennym aktorka zaangażowała się w prace w Komitecie Prymasowskim; na mszach za ojczyznę odprawianych przez księdza Popiełuszkę czyta wiersze. Po 1985 r współpracuje z wieloma warszawskimi scenami oraz coraz częściej gra w filmach: Andrzeja Wajdy – „Korczaku”, Doroty Kędzierzawskiej – „Diabłach, diabłach”, Filipa Zylbera – „Pożegnanie z Marią”.

*

Z filmem wiąże się w dekadzie 1995 – 2005, grając w dwunastu produkcjach, by wreszcie w ostatniej dekadzie zagrać w nie tylko w największych polskich produkcjach oraz w filmach, za które dostaje największe możliwe laury – „Pora umierać” Kędzierzawskiej. O kreacjach filmowych Szaflarskiej mówi się coraz częściej .Jest wśród nich i rola komediowa w „Ile wazy koń trojański” – J. Machulskiego i „Prawdziwa historia” – A. Holland i K .Adamik, „Pokłosie” W. Pasikowskiego .

*

W maju 2010 roku aktorka związała się z zespołem TR Warszawa, grając w wielu spektaklach.

*

Danuta Szaflarska ma w sobie ciepło, nieprzemijający urok zawsze uśmiechniętej pięknej kobiety. To nie komplement – lecz głoszone wszech i wobec postrzeganie wielkiej seniorki polskiego aktorstwa.

Elżbieta Grec

p.s. Z Danutą Szaflarską możemy się spotkać w dniach 17-21 lutego w TR Warszawa na spektaklu „Fenomen – Szaflarska” – przegląd filmów D.Szaflarskiej

Komentarze