Poznawaliśmy filmy z Jego felietonów
Dziennikarze RP | 12 paź 2018 19:00 | Brak komentarzy
Nie żyje Czesław Dondziłło (7.08.1942 – 9.10.2018). Pożegnamy Go w poniedziałek, 15 października, o godz. 13.30 na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie. Dziennikarz, krytyk filmowy, dla którego branża filmowa nie miała tajemnic.
Jego felietony filmowe (specjalizował się w filmie telewizyjnym) znali czytelnicy tygodnika „Film”, którego był wiele lat redaktorem naczelnym. Publikował je w „Sztandarze Młodych”, „Kulturze”, „Kurierze Polskim”, „Tygodniku Kulturalnym”. Prowadził audycje radiowe poświęcone filmowi w „Popołudniu z młodością”. W latach 1992 – 2003 pracował w Polskiej Agencji Prasowej. Był współtwórcą serwisów dla odbiorców internetowych – wydawanych przez PAP, był prekursorem tworzenia przez PAP własnych materiałów wideo. Przez wiele lat był szefem i wydawcą portalu „Polonia dla Polonii”.
Czesław Dondziłło był absolwentem Wydziału Filologii Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę zawodową rozpoczął jako filmograf w Filmotece Polskiej, jeszcze podczas studiów. Pracował tam od 1966 do 1970 roku.
Jako dziennikarz zadebiutował w miesięczniku „Kamera”, a potem – od początku – pracował w redakcji „Filmu”. Za cykl felietonów w tym tygodniku „Najlepsze godziny” otrzymał Nagrodę Klubu Krytyki Filmowej SDP im. K. Irzykowskiego za rok 1975. Potem był pomysłodawcą i autorem cyklu „Kino w telewizji”. Od początku pracy dziennikarskiej zyskał opinię osobowości w kręgu ludzi piszących o filmie. W środowisku zawsze uchodził za „uczciwego człowieka i zdolnego dziennikarza” (fragment rekomendacji do SDP z 16 listopada 1976 r.).
Wspaniały Kolega. Przez wiele lat aktywnego życia zawodowego i w ramach Stowarzyszenia Dziennikarzy (w Klubie Krytyki Filmowej) poznaliśmy Czesława, jako Człowieka o ogromnej wiedzy, a jednocześnie bardzo skromnego, zawsze gotowego do pomocy.
Jeszcze niedawno był z nami.
Barbara Janiszewska
Komentarze
Pozostaw komentarz:











Trafiamy na książkę Jacka Snopkiewicza „Bezpieka zbrodnia i kara?”, wydaną wprawdzie przed trzema laty, ale świeżością tematu zawsze aktualna. „Bezpieka” jest panoramą powstania i upadku Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, urzędu uformowanego na wzór radziecki w czasach stalinizmu.
Teksty drukowane tutaj ukazywały się najpierw w latach 80. ub. wieku we wrocławskim „Słowie Polskim”, nim zostały opublikowane po raz pierwszy w formie książkowej w 2005 roku.
17 grudnia 1910 roku ukazał się w Krakowie pierwszy numer Ilustrowanego Kuryera Codziennego – najważniejszego dziennika w historii polskiej prasy. Jego twórca – pochodzący z Mielca – Marian Dąbrowski w okresie międzywojennym stał się najpotężniejszym przedsiębiorcą branży medialnej w Europie środkowej.








Reprezentacja Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej jest pełnoprawny, członkiem Komitetów Monitorujących programy krajowe i programy regionalne. Aby wypełnić wszystkie wymogi postawione przed Stowarzyszeniem Dziennikarzy podajemy skład poszczególnych Komitetów Monitorujących.