• Strona główna
• Dokumenty
• Międzynarodowa Legitymacja Prasowa
• O nas
• Redakcja
• Zarząd Główny

Herbata – Świat, Polska. Dziennikarz o złocistym naparze

Dziennikarze RP | 28 lip 2014  22:17 | Brak komentarzy

Władysław Jan Krajewski – długoletni dziennikarz Polskiej Agencji Prasowej, były korespondent zagraniczny – po zakończeniu pracy zawodowej oddał się dwóm pasjom: pisarstwu i… herbacie. Ta niezwykła roślina, jak i przyrządzany z niej napar, są tematem książki Władysława Jana Krajewskiego pt. „Herbata – Świat, Polska”. Autor przewrotnie określa swoje dzieło mianem „czytadła”, podkreślają lekki charakter narracji, choć jest to pozycja pełna pogłębionych informacji, opartych o bogate źródła krajowe i zagraniczne oraz oryginalne, ekskluzywne materiały. Objętość „Herbaty…” wynosi ponad ćwierć miliona znaków, więc miłośnicy złocistego naparu mogą w pełni zatopić się w lekturze, na długie wieczory.

Według legendy, herbatę odkrył cesarz Chin Shen Nung, który zachwycił się przypadkowo zrobionym naparem. Było to 5000 lat temu. Według danych encyklopedycznych zapisana historia herbaty liczy “tylko” 3000 lat. W książce przytoczonych jest wiele związanych z herbatą faktów z historii Chin. Dalej znajdują się inne kraje herbaciane: Japonia, Indie, Sri Lanka, Wietnam, Kenia. W osobny sposób potraktowane są bardzo ważne w historii herbaty najważniejsze kraje konsumenckie – Wielka Brytania i Rosja. Także USA i Francja. Sporo miejsca zajmują potraktowane w zbiorczy sposób różne kraje w różnych stronach świata – od Indonezji przez Tybet do Maroka, Libii, Sudanu, Zanzibaru.

Są w książce liczne wypowiedzi mędrców o herbacie, fragmenty na temat ze starych ksiąg i dzieł literackich, wiersze ( w tym opublikowane w końcu ubiegłego roku dwa wiersze Britain’s Tea Poet – Elizabeth Darcy Jones z uzyskanym copyright na tłumaczenie), opisy związanych z herbatą obyczajów.

W podobny sposób potraktowane zostały dzieje herbaty w Polsce – począwszy od pierwszej wzmianki o chińskiej herbacie Michała Boyma, królewskiego listu do żony Jana Kazimierza (wiek XVII) i fragmentów opracowań dawnych autorów, a skończywszy na wypisach literackich z wierszem Ignacego Krasickiego, fragmentami dzieł klasyków (Mickiewicz, Puszkin) i całkiem nowych wierszach herbacianych, tekstach piosenek itd. Są oryginalne, ekskluzywne wypowiedzi nt. herbaty. Są informacje o herbatkach elity i smakoszach herbaty (z Józefem Piłsudskim). A co się tyczy Marszałka, to także o japońskiej ceremonii parzenia herbaty w jego gabinecie w Belwederze dla Pierwszej Damy Damy Anny Komorowskiej przez japońskiego wielkiego herbacianego mistrza.

Są herbaciane sentencje i aforyzmy, a także ciekawostki (w tym pochodzenie unikalnego w świecie polskiego słowa herbata i informacja o polskich torebkach z herbatą z początków XX wieku). Są polonica.

Są konkretne informacje o rynku herbaty, wielkości konsumpcji, herbacianych firmach operujących w Polsce i herbaciarniach.

Są informacje o właściwościach herbaty. Jest długa odpowiedź na pytanie “Jak zaparzyć perfekcyjną herbatę” (m. in. z zaleceniami George’a Orwella i XIX-wiecznej brytyjskiej królowej kuchni Mrs Beeton włącznie) i jak ją mieszać z mlekiem.

Książkę zamyka rozdział z przepisami na zaparzanie herbaty z różnych stron świata (w sumie ponad 40).

Wzbogacają ją fotogramy w liczbie ok. 60, w tym szereg reprodukcji dzieł wielkich malarzy z herbacianym motywem oraz prace artystyczne zaprzyjaźnionego twórcy Ryszarda Czajkowskiego z Afryki.

Fragmenty książki „Herbata – Świat, Polska” zostały udostpnione przez autora na blogu http://www.idenaherbate.blogspot.com.

Komentarze