Red. Mieczysław Kaca (1933 – 2024)
Dziennikarze RP | 13 sie 2024 20:31 | Brak komentarzy
Pożegnanie nestora radomskiego środowiska
10 sierpnia br. radomsko-kieleckie środowisko pożegnało na cmentarzu komunalnym w Radomiu red. Mieczysława Kacę, długoletniego dziennikarza prasowego, od 1951 r. publikującego swoje teksty na łamach prasy lokalnej i regionalnej.
Niespełna osiem miesięcy temu skończył 90 lat. Z tej okazji szacownego Jubilata odwiedziła delegacja Kielecko-Radomskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, którego red. Kaca jest długoletnim i aktywnym członkiem. Przy lampce szampana rozmawialiśmy, wspominaliśmy. Nic wtedy nie wskazywało, że będzie to już ostatni jubileusz nestora radomskiego dziennikarstwa.
Od urodzenia był związany z ziemią radomską. Pracę zaczynał jako korespondent w „Życia Radomskiego” – mutacji „Życia Warszawy”. Następnie pracował w kieleckim dzienniku „Słowo Ludu”. Współredagował gazetę zakładową „Budujemy samochody” wydawaną przez producenta „Stara” w Starachowicach. Ostatnią, za to trwającą od 1982 r. przygodę z dziennikarstwem przeżył z „Tygodnikiem Radomskim”, którego był pierwszym redaktorem naczelnym. Funkcję tę sprawował do końca życia, bynajmniej nie tylko honorowo.
Red. Mieczysław Kaca był niezwykle pracowitym dziennikarzem. Wyróżniał się tym, że w swojej pracy docierał do najodleglejszych i najmniej znanych zakątków regionu. Tam znajdował ciekawych rozmówców i ważne społecznie tematy. Tam poznawał ludzi z ich autentycznymi problemami i historiami życia wcześniej przez nikogo nieodkrytymi. To lubił najbardziej: odwiedzać lokalne społeczności, opisywać wydarzenia. Takim pojmowaniem pracy reporterskiej plus wielką pasją w wykonywaniu tego zawodu zjednywał sympatię czytelników, a do pracy w lokalnych redakcjach – kolejne pokolenia młodych adeptów.
Swoje bogate życie zawodowe, w całości poświęcone dziennikarstwu prasowemu, opisał i być może uda się ten materiał kiedyś opublikować w formie książki. Świetny dziennikarz, superszef, bardzo dobry i empatyczny człowiek, życzliwy kolega.
Takim dał się poznać także działając w Stowarzyszeniu Dziennikarzy RP. Od początku związany z tą organizacją zawodową, wcześniej należał do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Przekonywał jak ważna jest integracja tego środowiska wobec obecnych wyzwań, wzajemne poszanowanie bez względu na poglądy polityczne, troska o rzetelność i prawdę w mediach. Swoją pracą i zajmowanymi stanowiskami upowszechniał takie wartości, jak: etyka zawodowa, wolność słowa, rozwijanie twórczości dziennikarskiej, promowanie utalentowanej dziennikarsko młodzieży.
SDRP, doceniając zasługi red. Mieczysława Kacy dla dziennikarstwa kilku województw: b. radomskiego i kieleckiego, obecnie mazowieckiego i świętokrzyskiego, uhonorowało Go statuetką TALENT MEDIÓW już w pierwszej edycji tej prestiżowej nagrody ustanowionej w 2022 r. przez Zarząd Oddziału Kielecko-Radomskiego. Wcześniej red. Kaca otrzymał ważne odznaczenia państwowe i regionalne.
Na zawsze pozostanie dla nas symbolem niespożytych sił i godnej pozazdroszczenia witalności w pracy redakcyjno-dziennikarskiej, doskonałego warsztatu, przede wszystkim symbolem przyzwoitego człowieka, wiernego swoim ideałom.
Barbara Pikiewicz
fot. Adam Dziedzic
Zmarła redaktor Emilia Zapała
Dziennikarze RP | 9 sie 2024 18:28 | Brak komentarzy
Zmarła redaktor Emilia Zapała, wieloletnia dziennikarka kieleckich mediów. Była niezwykle skromną, oddaną środowisku osobą. Pogrzeb w sobotę.
We wtorek, 6 sierpnia zmarła w Kielcach redaktor Emilia Zapała (1955-2024) – wieloletnia dziennikarka miejscowych mediów, absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, od 25 lat członkini Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej.
DZIENNIKARSKIE KSIĄŻKI
Dziennikarze RP | 16 lip 2024 22:25 | Brak komentarzy
Bądź ze mną
Do moich spacerów z psem dołącza czasem starsza pani. Ostatnio odwiedziła swoją przyjaciółkę w domu opieki. – I wie pani – opowiadała – ze wszystkiego jest zadowolona, tylko brakuje jej rozmów z drugim człowiekiem.
Zbiór poezji Anki Cis Szymańskiej też jest o tym: o czekaniu na drugiego człowieka, o potrzebie jego obecności i bliskości.
Anna POLONY ma Solską
Dziennikarze RP | 25 cze 2024 08:58 | Brak komentarzy
Uwielbiana w Warszawie Anna Polony odebrała 23 czerwca Nagrodę im. Ireny Solskiej przyznawaną najwybitniejszym polskim aktorkom przez polską sekcję Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyki Teatralnej [AITC/IACT/ Klub Krytyki Teatralnej SDRP]. Jej ideą jest wyróżnianie wybitnych aktorek, których twórczość wywiera znaczący wpływ na rozkwit sztuki aktorskiej.
Anna Polony odbierze Nagrodę AICT im. Ireny Solskiej
Dziennikarze RP | 20 cze 2024 23:00 | Brak komentarzy
23 czerwca o 17.00 w warszawskim Promie Kultury na Saskiej Kępie wystąpi legendarna ANNA POLONY. Aktorka zaprezentuje „Noc Wielkiego Sezonu” wg Brunona Schulza.
Po recitalu dr Tomasz Miłkowski wręczy Jej Nagrodę im. Ireny Solskiej, przyznawaną najwybitniejszym polskim aktorkom przez polską sekcję AITC /IACT. Spotkanie zakończy rozmowa Jana Bończy Szabłowskiego z czcigodną jubilatką. Wydarzenie zbiega się z 65-leciem pracy artystycznej Gwiazdy Starego Teatru.
Dziennikarskie książki. Historia radiem pisana
Dziennikarze RP | 19 cze 2024 13:06 | Brak komentarzy
Dziennikarze Radia Koszalin skrzyknęli się (dosłownie) i postanowili w monograficznym wydaniu książkowym uwiecznić 70 lat Radia Koszalin. Pod patronatem Koszalińskiego Towarzystwa Społeczno Kulturalnego, przy wsparciu Politechniki Koszalińskiej i sponsorów, powstała książka pt. „70 lat Radia Koszalin 1953 -2023, historia ,ludzie, wydarzenia”.
To monograficzne wydawnictwo pełne jest faktów na nowo odkrytych, wspomnień dziennikarzy i o dziennikarzach, którzy Radio Koszalin tworzyli, a niektórzy niemal całe dorosłe życie w tej rozgłośni przepracowali. Książka jest dziełem zespołu redakcyjnego w składzie: Grażyna Preder, Anna Rawska, Jolanta Rudnik, Andrzej Rudnik, Ryszard Zalewski. Pomocą także służyli życzliwi pracownicy Radia Koszalin.
Anna Rawska tak wspomina początki Radia Koszalin.
Wszystko zaczęło się w listopadzie 1953 r., trzy lata po powołaniu województwa koszalińskiego, od utworzenia Ekspozytury Polskiego Radia w Koszalinie z kilkunastominutowym programem dziennym. Początkowo program polegał na odczytywaniu wiadomości ze studia, potem był tzw. reportaż mówiony. Pierwszy reportaż dźwiękowy zrealizował Zbigniew Rogowski, korzystając z magnetofonu Presto produkcji angielskiej, a pochodzącego z demobilu. Pewnego dnia namówił Jana Szulca, dozorcę i palacza, by przewiózł magnetofon na wózku służącym do przewozu węgla do Ogniska Muzycznego, mieszczącego się przy zbiegu ulic Tadeusza Kościuszki i Gwardii Ludowej. Magnetofon wielkości 26-calowego telewizora z dodatkowymi zasilaczami wielkości sporych walizek obsługiwał Zbigniew Czubaj – inicjator powstania nadajnika telewizyjnego na Górze Chełmskiej.
Co to była za frajda, gdy po powrocie z Ogniska Muzycznego w gronie wszystkich pracowników przesłuchaliśmy nagraną taśmę. Były żywe rozmowy, efekty i muzyka. Opanował nas entuzjazm. Zdaliśmy sobie sprawę, że reportaż staje się, oprócz mówionej gazety, atrakcyjną formą przekazu dziennikarskiego – wspomina red. Tadeusz Grzechowiak, jeden z pierwszych koszalińskich dziennikarzy radiowych.
W jego pamięci zachował się też radiowy kierowca o nazwisku Chudziak, który znany był z tego, że jeździł lewą stroną szosy i uwielbiał trąbić. Do rozgłośni zaczęli przychodzić nowi dziennikarze: Bogumił Horowski, popularnie zwany „Bogutkiem” – anglista, germanista, erudyta, zwolennik chodzenia po redakcji boso, niezależnie od pory roku, Janusz Weroniczak, Barbara Obremska, Wanda Welenc, w 1956 r. pracę rozpoczęli: Henryk Bieniek – specjalista od spraw morskich, Janusz Sternowski – sprawozdawca sportowy i autor audycji o wojsku, właściciel jednego z najbardziej znanych radiowych głosów w Polsce i Władysław Król – rodem z Miechowa pod Krakowem, inżynier rolnik, wieloletni zastępca redaktora naczelnego, uwielbiany przez zespoły ludowe za cykl audycji „Po wiejskich drogach”.
W tym czasie swój dorobek powiększała już od dwóch lat Irena Kwaśniewska, później znana i nagradzana reportażystka, W trudnych niewątpliwie latach 70. i 80. rozgłośnią kierowali m.in. Tadeusz Gawroński, Zdzisław Wieliczko i Ryszard Ulicki. Pod koniec lat 80., gdy redaktorem naczelnym był Wiesław Romanowski, późniejszy korespondent TVP w Kijowie, specjalista od spraw rosyjskich i ukraińskich, autor książki „Ukraina. Przystanek wolność”, rozgłośnia zaczęła nadawać 24-godzinny program. Zwiększyły się obowiązki pracowników w Koszalinie, ale także w redakcjach w Słupsku i w Pile. Mieliśmy i mamy w dalszym ciągu do obsługi teren o niebagatelnej powierzchni. Działamy na terenie trzech byłych województw: koszalińskiego, słupskiego i pilskiego…”
Jak każdą monografię książkę czyta się z zainteresowaniem odświeżając pamięć o atmosferze lat powojennych, przełomach politycznych, „rewolucyjnych” zmianach w mediach za pierwszego PiS-u i w okresach późniejszych, o grupowych zwolnieniach i odbudowie zespołu. Ale także odkrywamy wiele ciekawostek, że pierwsze audycje Radia Koszalin przekazywane były przewodowo, odbierane w domach przy pomocy „kołchoźników”. Na stronach książki jawią się nazwiska dziennikarzy, których koszaliński słuchacz może pamiętać nie tylko z lokalnych audycji, ale także na przykład z ogólnopolskiego „Studia Bałtyk”. Dowiadujemy się, że Radio Koszalin jako pierwsze zaczęło nadawać audycje dla mniejszości narodowych w języku ukraińskim, że obecnie nadawane są audycje kaszubskie i romskie, że w muzealnych zbiorach Radia Koszalin znajduje się odbiornik ATUT 2, wyprodukowany w latach 60. W Zakładach Radiowych im. Marina Kasprzaka, a na skali fal średnich widnieje napis KOSZALIN.
To cenna publikacja. Dziennikarzom, którzy tę książkę stworzyli należą się słowa uznania i podziękowania. Takie wydawnictwa mają nieocenioną wartość. Stanowią wprawdzie mały fragment wielkiej historia mediów polskich, ale jakże ważny w sensie dokumentacji.
Książka w Koszalinie rozeszła się jak przysłowiowe ciepłe bułeczki. W przygotowaniu drugie wydanie ,według zapowiedzi autorów uzupełnione.
(am)
Lubelscy dziennikarze wśród ludzi z pasją
Dziennikarze RP | 11 cze 2024 14:05 | Brak komentarzy
Dziennikarze Lubelskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy RP już po raz trzeci uczestniczyli w ogólno miejskim festynie „Pasje Ludzi Pozytywnie Zakręconych”, który 9 czerwca 2024 r. odbył się w Lublinie. Ich samodzielne stoisko z wyeksponowanym banerem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP znajdowało się, podobnie jak w latach poprzednich, w centrum miasta.
Pod namiotem z dziennikarskimi książkami zasiedli ich autorzy, jak red. red.: Izabella Wlazłowska i Jacek Gallant; sekundowali im: Kazimiera Błażewicz – Izdebska i Stanisław Wojnarowicz.
Grażyna Orłowska-Sondej laureatką „Semper Fidelis”
Dziennikarze RP | 4 cze 2024 10:36 | Brak komentarzy
Miło nam zakomunikować, iż decyzją kapituły statuetki „Semper Fidelis” jej tegoroczną laureatką zostaje p. Grażyna Orłowska-Sondej, członkini Stowarzyszenia Dziennikarzy RP Dolny Śląsk. Gratulujemy tak zaszczytnego wyróżnienia, które także w naszej opinii należy się laureatce jak najbardziej. Pragniemy na naszych łamach przybliżyć Państwu jej sylwetkę. (Wręczenie statuetki odbędzie się w późniejszym terminie).
O Teatrze TVP w Domu Dziennikarza
Dziennikarze RP | 3 cze 2024 09:21 | Brak komentarzy
We wtorek, 28 maja warszawskim Domu Dziennikarza odbyło się spotkanie poświęcone kondycji Teatru TVP. Na zaproszenie polskiej sekcji AICT/ Klubu Krytyki Teatralnej SDRP w dwugodzinnej rozmowie uczestniczył red. Wojciech Majcherek, z-ca dyrektora Teatru TVP.
Talenty mediów z Kielc, Radomia i Ostrowca Świętokrzyskiego
Dziennikarze RP | 25 kwi 2024 10:22 | Brak komentarzy
Zarząd Oddziału Kielecko-Radomskiego po raz drugi przyznał statuetki „Talent mediów”. To nagroda, która ma promować rzetelne i obiektywne dziennikarstwo oraz wysokie standardy pracy w redakcjach prasowych, radiowych, telewizyjnych i na portalach internetowych. Okazją do wyróżnienia dziennikarzy jest Światowy Dzień Wolności Prasy, obchodzony 20 kwietnia.